Çocuklarda Saldırgan Davranışlara Karşı Ne Yapılmalı?
Her şeyden önce anne-baba çocuğa saldırganlık modeli olmamalıdır. Evde anne babasından dayak yiyen bir çocuk varsa bu çocuğun kardeşini dövmesi, kardeşi yoksa okulda en ufak bir sorunda arkadaşına vurması, ya da hayvanlara eziyet etmesi gayet doğaldır çünkü dayak herkes için olumsuz duygular yaratır ve çocuk bu kızgınlık duygularını başkasına yansıtır.

Çok fazla saldırgan davranışlara tolerans gösterilmemelidir. Çocuğun istekleri bu tip davranışlar yapınca yerine getiriliyorsa, çocuk isteklerini yaptırmada araç olarak görmeye başlar. Bu yolla istekleri yerine getirilmemelidir.

Saldırgan davranışlar kesinlikle dayakla cezalandırılmamalıdır. Anne-babanın ilgisi, sevgisi azaldığında ve fiziksel cezalar uzun süre devam ettiğinde, çocukta saldırgan, asi, sorumsuz davranışlar gelişir.

Saldırgan davranışlar ortaya çıktığında, yetişkinler sakin davranmalı, anormal duygusal tepkiler yerine ben dilini kullanmalıdır. Örneğin böyle kavga ettiğin zaman rahatsız oluyorum, üzülüyorum gibi. Kişiler duygu, düşünce ve ihtiyaçlarını davranış anında dile getirmelidir.

Dayak saldırgan davranışın hemen bitiminde uygulandığı zaman, onun o anda kesilmesini sağlayabilir ancak, çocukta düşmanca duygular geliştirir.
Çocuğunuza Karşı Gerekli Anlayışı Gösterin
Çocuk gergin ve sinirliyken onunla tartışmamalı, sakinleşmesini beklemeli ve daha sonra davranışı ile ilgili konuşulmalıdır.

Çocuğa sosyal olgunluğuna uygun çeşitli sorumluluklar verilmeli, başarabileceği kadarıyla görevlerini başlatıp, bitirmesi sağlanmalıdır. Çocuk başarma duygusunu yaşamalıdır. Çocuğa bu davranışın olumsuz yanları gösterilmelidir. Saldırgan davranışları ile isteklerini elde edemeyeceğini, istediği şeyleri kaybettiğini görmeli ve yaşamalıdır. Anne-baba ve diğer yetişkinler çocuğun olumlu davranışını görüp, olumsuz davranışı görmezlikten gelmelidir. Çocuk bu davranışı yapmadığında sözel olarak ödüllendirilmelidir. Örneğin 10 dakika. kavga etmeden ve bağırmadan oynadığında bu davranışı sözel olarak ödüllendirilmelidir. Bu şekilde olumlu davranışı pekiştirmiş oluruz.

Çocuğun gerilimini azaltması ve enerjisini atması dışarıda, parkta oynaması sağlanmalıdır. Kızgınlıktan kurtulmak için alternatifler bulunabilir. Yumruklanabilen kil, çakılabilen çiviler, resim çizme, boyama çocuğun kızgınlık duygularını kontrol altına almayı sağlayabilir. Ayrıca futbol, basketbol,yüzme gibi sporlara yönlendirmek faydalı olabilir.

Saldırganlık, diğer çocukların güvenliğini ciddi bir şekilde tehdit etmedikçe bu davranışın üstünde durmamak gerekir.

Çocuk saldırgan modellerle karşı karşıya getirilmemelidir. Televizyonda şiddet içeren programları seyretmesi engellenmelidir. Eğer kesinlikle engel olunamıyorsa, anne-baba çocukla birlikte seyrederek şiddetin olumsuz sonuçlarını tartışabilirler. Ayrıca bu şiddet filmlerinin gerçek yaşam değil, kurmaca olduğu çocuğa anlatılabilir.

Her yaş ve dönemde çocuğun temel ihtiyaçları zamanında yerine getirilmelidir.
Bu çocukların özellikle baba ile daha çok birlikte olması sağlanmalıdır.